مقدمه
در آبزی‌پروری صنعتی، استرس و تلفات دو عامل اصلی کاهش بهره‌وری هستند. استرس ناشی از کمبود اکسیژن، تغییرات ناگهانی کیفیت آب یا تراکم بالا، مستقیماً بر سیستم ایمنی و رشد ماهی‌ها اثر منفی می‌گذارد. فناوری نانوحباب‌ها به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، راهکاری مؤثر برای مدیریت این چالش‌ها ارائه می‌دهد.
نقش اکسیژن نانوحباب در کاهش استرس
پایداری اکسیژن: نانوحباب‌ها DO را در سطحی یکنواخت و پایدار نگه می‌دارند، بنابراین نوسان اکسیژن که عامل اصلی استرس است رخ نمی‌دهد.
کاهش رقابت برای اکسیژن: حتی در تراکم بالا، اکسیژن کافی برای تمام ماهیان در دسترس است.
تسهیل بازیابی پس از جابه‌جایی: انتقال و صید ماهی معمولاً باعث کاهش شدید اکسیژن می‌شود. وجود نانوحباب‌ها این ریسک را به حداقل می‌رساند.
اثر ازن نانوحباب در کاهش تلفات
ضدعفونی طبیعی آب: ازن در مقیاس نانوحباب به‌صورت پایدار عمل کرده و بار میکروبی را کاهش می‌دهد.
کاهش بیماری‌های عفونی: کمتر شدن حضور عوامل بیماری‌زا به معنای کاهش تلفات جمعیت استخر است.
اثر اکسیدکنندگی ملایم: بدون نیاز به مواد شیمیایی قوی، کیفیت آب بهبود یافته و شرایط زیستی سالم‌تر می‌شود.
نتایج عملی در مزارع
در استخرهای قزل‌آلا، تلفات که در سیستم‌های معمولی ممکن است به ۱۰–۱۵٪ برسد، با استفاده از نانوحباب‌ها به کمتر از ۳–۵٪ کاهش یافته است.
ماهیان در محیط غنی از اکسیژن، فعالیت طبیعی و رفتار تغذیه‌ای منظم دارند و کمتر به شرایط بحرانی واکنش منفی نشان می‌دهند.
نتیجه‌گیری
فناوری نانوحباب با افزایش پایداری اکسیژن و کاهش بار میکروبی آب، استرس و تلفات ماهیان را به طور چشمگیری کاهش می‌دهد. این موضوع نه تنها امنیت زیستی استخر را افزایش می‌دهد، بلکه سودآوری پرورش‌دهنده را هم تضمین می‌کند.
